علامه علی اصغر کرباسچیان
شاگرد آیتالله بروجردی و علامه طباطبایی نمونه زهد و تقوا بود. او که میتوانست با یک تلفن بازار تهران را به حرکت درآورد و سیل سرمایههای مادّی را برای کارهای خیر جمع کند، خودش در سادهترین خانه زندگی میکرد و سادهترین لباس را میپوشید؛ اما مقید بود برای کادر مدرسه امکانات مناسبی فراهم کند تا آنها مطمئن باشند و با توجه و دقت بیشتری کار کنند.
ازمعلمان میپرسید: «شما چقدر نیاز دارید تا زندگی آرامی داشته باشید و بتوانید خوب کار کنید؟» و همان را تأمین میکرد؛ اما زندگی خودش بسیار ساده بود. تلاش میکرد غذای ناهارخوری مدرسه غذای مناسبی باشد؛ اما خودش غذای بسیار سادهای مثل نان و ماست میخورد.
من نمیگویم سمندر باش یا پروانه باش
چون به فکر سوختن افتادهای، مردانه باش
علامه کرباسچیان و استاد روزبه
زندگینامه علامه کرباسچیان
استاد علامه علیاصغر کرباسچیان در سال ۱۲۹۳ هجری شمسی در تهران دیده به جهان گشود. پس از طی دوران ابتدایی در سنین جوانی در کسوت روحانیت درآمد و به خطابه و منبر روی آورد. منابری که مورد استقبال مردم قرار گرفت. روحانی جوان، منابر پرشور و پرشنونده را رها کرد و تحصیل علوم دینی در دو مدرسه “صدر” و “مروی” تهران، ادامه داد. آن مرحوم بدون توجه به دنیا و امور ظاهری، تمام همت خود را در تحصیلات دینی مصروف ساخت؛ آنچنان که در مدت کوتاهی، همگان به برجستگی استاد و دقت ایشان در فراگیری علوم و معارف اذعان کردند.
در سال ۱۳۲۴، برای ادامه تحصیل علوم دینی به قم هجرت فرمود و از محضر درس علمای بزرگی هم چون مرحوم آیتاللهالعظمی بروجردی و مرحوم علامه طباطبایی بهره جست. در سال های ۱۳۳۲ تا ۱۳۳۴، با تدوین رساله توضیحالمسائل، خدمت بزرگی به مردم انجام ارائه کرد. پیش از این، امکان دسترسی به احکام شرعی جز از طریق مراجعه به علما و مساله گویان یا رسالههای عربی که عبارات فنی و پیچیدهای داشتند، ممکن نبود. آن بزرگوار با تدوین دقیق توضیحالمسائل فارسی، در دستیابی به احکام شرعی کمک بزرگی به مردم متدین کردند.
بالاخره در سال ۱۳۲۴ و بدون اعتنا به مقامات و سوابق علمی، یک دل و مصمم، برای تعلیم و تریبت توجوانان، عازم تهران شد و دبیرستان علوی را با همفکری مرحوم شیخ هادی مقدس و تنی چند از همراهان، تاسیس کرد. در همان ابتدای راه، از همکاری شادروان استاد رضا روزبه (ره) برای مدیریت دبیرستان بهره جست. او که هیچ کاری را به عظمت هدایت و سازندگی انسان نمیدانست، گم شدهاش را یافته بود. آن مرد اندیشه و عمل به عنایت الهی، بنیانگذار یکی از پیشرفتهترین نظام های آموزشی و پرورشی شد و از آن زمان به بعد تمامی زندگی خود را مصروف همین مهم یعنی تعلیم و تربیت ساخت.
چند سال پس از تاسیس دبیرستان، دبستان علوی ، مدرسه راهنمایی نیکپرور و موسسه نیکان به دست با کفایت ایشان پایهریزی شد. از برکات تربیت استاد، دهها مدرسه و موسسه دیگر است که در سراسر ایران به همّت دستپروردگان وی تاسیس شد. هر قدر زمان پیش میرفت بر خیل شاگردان مکتب و ارادتمندان مقام بلند او افزوده میشد که هر کدام به نوعی میخواستند از استاد تشکر و تقدیر کنند و مشتاقانه در پی آن بودند که زندگی دنیا را برای او آسانتر و راحتتر سازند؛ اما دریغ از آغاز تا پایان به خانهای ساده اما پر از صفا و نور و آرامش بسنده نمود. هر کس به این خانه وارد میشد و او را میدید، دو چیز را به وضوح مییافت: اخلاص و زهد.
در سال ۱۳۷۸، خبری تاسفبار به شاگردان و دوستداران علامه بزرگ رسید: موسس مکتب نوین تعلیم و تربیت به بیماری سرطان مبتلا شده است. استاد اما همچنان پیگیر مسائل تعلیم و تربیت و مشغول رسیدگی به مسائل معلمان و به دنبال حل مشکلات مردم است! سرانجام در سال ۱۳۸۱ با تشدید بیماری، آثار ضعف در وجود استاد نمایان میگردد و بالاخره در ساعت ۱۱ شب روز پنجشنبه پس از طلوع هلال ماه جمادی الثّانی ۱۴۲۴، برابر نهم مرداد ماه ۱۳۸۲، در منزل مسکونی خود، به دیدار پروردگار میشتابد.
برای آشنایی بیشتر با شرح حال، آثار و سخنان به جا مانده از علامه علیاصغر کرباسچیان، میتوانید به پایگاه اینترنتی مرکز تدوین و نشر آثار علامه کرباسچیان مراجعه نمایید.