صدای گلوله‌هایی که عصر جمعه هفتم آذر در دماوند بلند شد، برای همه ما یک چیز را اثبات کرد؛ کسانی که ما را ضعیف می‌خواهند، دانش و دانشمند هم برایشان فرقی نمی‌کند. به ما اثبات کرد برای تروریست‌ها نه تنها ارزش‌ها و امیدهای ما ترسناک است، بلکه دانش ما، خوشحالی و رضایت، پیشرفت و حتی بودنمان هم قابل تحمل نیست. آن‌ها با ترور شهید فخری‌زاده یک‌بار دیگر به ما یادآوری کردند که هر کدام از ما، هر جا که باشیم می‌توانیم اندازه مفیدبودنمان برای کشور و کمک به رشد ایران، مانعی در راه رسیدن تروریست‌ها به اهدافشان باشیم.
چقدر بردن نام تو فخر این وطن است اگرچه رفته‌ای اما، علم به دست من است
