اينك با فرا رسيدن ماه مبارك رمضان، با فرازهايی از دعای امام زين العابدين عليه السلام در هنگام ماه مبارك رمضان تلاوت مینمودند.
حمد و سپاس خداوندى را كه ما را به حمد و سپاس خويش راه نمود و از جمله حامدان خود قرار داد، تا از شكرگزاران احسان او باشيم. و ما را در برابر حمد و سپاس خويش پاداش داد، آن سان كه نيكوكاران را پاداش دهد.
حمد و سپاس خداوندى را كه دين خود به ما ارزانى فرمود و ما را به آيين خويش اختصاص داد و به راههاى احسان خود در آورد، تا به مدد احسانش در طريق خشنودىاش گام برداريم. حمد و سپاسى كه شايان قبولش افتد و بدان از ما خشنود گردد.
حمد و سپاس خداوندى را كه يكى از آن راهها كه در برابر ما گشوده، ماه خود، ماه رمضان است، ماه صيام و ماه اسلام، ماه پاكيزگى از آلودگىها، ماه رهايى از گناهان، ماه نماز، ماهى كه در آن قرآن نازل شده، قرآنى كه راهنماى مردم است و نشانه آشكار هدايت است و تميز دهنده حق از باطل است.
پس به حرمت بىشمار و فضيلت بسيارى كه بدين ماه ارزانى داشت، برترى آن را بر ديگر ماهها آشكار ساخت. براى بزرگداشت آن، هر چيز را كه در ديگر ماهها حلال داشته بود، در اين ماه حرام كرد.
گراميداشت آن را هر خوردنى و آشاميدنى ممنوع داشت و براى آن زمانى معين قرار داد، آن سان كه اجازت ندهد روزه آن پيشتر ادا گردد و نپذيرد كه به تأخير افتد.
سپس يكى از شبهاى آن بر هزار ماه برترى داد و آن را «شب قدر» ناميد؛ شبى كه در آن فرشتگان و روح، به دستور پروردگارشان، هر فرمانى را فرود مىآرند.
آن شب تا سپيده دم، همه سلام و بركتِ بادوام، همراه با تقدير و اندازه گزاری بىتغيير، بر هر كه او خواهد، فرود آيد.
بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندانش و شناخت فضيلت اين ماه و بزرگداشت حرمت آن و پرهيز از هر چه در اين ماه ما را از آن منع كردهاى. به ما الهام كن…
حال به سخنان زيبای حجت الاسلام قرائتی در اين باره گوش میسپاريم.