حالا که در آستانه بهار، زمین و زمان معطر به شمیم روح بخش ولادت اندوختۀ خداوند، حضرت ولی عصر ارواحنا فدا‌‌ه است،
برای گشایش در کار بزرگ ظهور و آمدنش دعا می کنیم؛
بارالها! به ظهورش بشتاب؛ سَرِ ما و قَدَمش
سید بن طاووس از عالمان ارجمند شیعه در نامه ای خطاب به فرزندش می‌نویسد:
این که به تو می گویم؛ برای امام زمان علیه السلام دعا کن، تنها برای آن است که حق بزرگی بر تو دارد و بسیار در حق تو احسان کرده است.
آن هنگام که به او احترام کرده و برایش دعا می کنی، دروازه‌های بخشایش به روی تو گشوده می شود. آن‌گاه خود و تمام آنان که در حقشان دعا کرده‌ای،
بر سفره مهربانی او نشسته و از بخشش و بخشایش خداوندگار بهره‌مند می‌شوید
چرا که؛ خویش را به او پیوند زده ای…
فلاح السائل؛ سید بن طاووس
بفرمایید؛ فروردین شود اسفندهای ما
نه بر لب، بلکه در دل گُل کند، لبخندهای ما
بفرمایید؛ هر چیزی همان باشد که می خواهد
همان، یعنی نه مانند من و مانندهای ما
به بالایت قسم، سرو و صنوبر با تو می بالند
بیا تا راست باشد عاقبت سوگندهای ما
شب و روز از تو می گوییم و می گویند، کاری کن!
که «می بینم» بگیرد جای «می گویند»های ما
نمی دانم کجایی یا که ای، آن قدر می دانم
که می آیی که بگشایی گره از بندهای ما
بفرمایید فردا زودتر فردا شود، امروز
همین حالا بیاید وعدۀ آینده های ما
زنده یاد قیصر امین پور
می دانیم؛ شمار زخم هایمان را می دانید!
می دانیم؛ چه بسیار روزها
بی آن که بدانیم،
در گردنه های دشوار زندگی یاریمان کرده اید
می دانیم؛ چه بسیار برایمان اندوهگین شده و دعایمان کرده اید
و می دانیم که می دانید؛
چه قدر در بی پناهی این روزهایِ چشم به راهی
زمین خورده، زخمی و کلافه ایم
ای تکیه گاهِ آخرین!
ای کهفِ امانِ روزهایِ بی شکیب
دستی به بیقراری قلب هایمان بکش
تا آرامشی از جنس ایمان را
در التهابِ بی امانِ این روزگاران تجربه کنیم.
ای خنکایِ مهربانیِ خدا در تشنگی هایِ روزمرگی
کاش ما هم
لیاقت جرعه نوشی از روزهایِ گوارای آمدنتان را داشته باشیم؛
ای ذخیرۀ روزِ مبادایِ خدا…
