آمدی تا بشارتی باشی برای آمدن روزگار رهایی
آمدی تا باور به معجزه برایمان آسان باشد
آمدی تا باور کنیم؛
روزگاری خواهد آمد
که زخم‌هایمان به نوازش نفس‌های آن که خداوند «ذخیره» خویش خوانده‌است،
مداوا خواهد شد.
و دوباره می‌آیی
باز می‌گردی
تا در نماز دوباره عشق
به امامت آفتاب
اعجاز باران را
قامت ببندی… .
ما نیز چون تو
چشم به راه آن روزهای با شکوه نشسته‌ایم.
ای کلمه بی‌بدیل خداوند
ای مسیحای مریم
