در شادباش زادروز امام بخشندگی؛ حضرت جواد الائمه علیه­ السلام

با این امید که به زودی دست­ هایمان، در بارگاه ملکوتی امام رئوف علیه­ السلام به دعا برخیزد، زمزمه می­ کنیم:

من به لطف نگاهــت ای باران

سـوی مشهــــــــــد زیاد می ­آیم

دست بر روی سینه هر بار از

سمت باب الجـــــــــواد می­ آیم

مثل باران همیشه دستانت

رزق و روزی برای مردم داشت

برکت در مدینه بود از بس

چهره ­ات رنگ و بوی گندم داشت

با حضورت ستاره ­ها گفتند

نور در خانه امام رضاست

کهکشان­ ها شبیه تسبیحی

دستِ دُردانه امام رضاست

زیر پایت همیشه جاری بود

موج در موج دشتی از دریا

به خدا با خداتر از موسی

بی عصا می­ گذشتی از دریا

**

با خداوند هم کلام شدی

علت بُهت خاص و عام شدی

«کودکی­ هایتان، بزرگی بود»

در همان کودکی امام شدی

**

رزق و روزی شعر دست شماست

تا نفس هست زیر دِیْن توایم

تا جهان هست و تا نفس باقی است

ما فقط محو کاظمین توایم