عرض ارادتی به آستان خواهر مهربانی؛
حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها
چقدر در حرمت بوی عشق می‌آید
خیال می‌کنم عطر دمشق می‌آید
درخت بی‌ثمری را به بار آوردی
در این زمین کویری، بهار آوردی
از اعتبار خودت در مدینه بگذشتی
برای مردم قم، اعتبار آوردی
مکن دریغ ز ما سایه پناهت را
و قدر یک مژه بر هم زدن، نگاهت را
پناه ز خاک در کوی تو محک خورده‌ست
کنار سفره تو، آب هم نمک خورده‌ست
زمین همیشه تو را با برادرت می‌دید
تو ماه بودی و نام برادرت خورشید…
