استاد روزبه در اردیبهشت ۱۳۰۰ در خانواده‌ای مذهبی در شهر زنجان به دنیا آمد. پدرش کربلایی محمود خیاط فرزند حجه الاسلام شیخ جواد زنجانی، از شاگردان آیت اللّه میرزا محمدتقی شیرازی بود و مادرش سیده ربابه دخت حاج سیدتقی، از سادات مشهور زنجان شمرده می‌شد.
شخصیت روزبه از جهات مختلف شایسته بررسی و مطالعه‌است. نوشته‌ها، خاطرات و مصاحبه‌های برخی از آشنایان، همکاران و شاگردان او ویژگی‌های زیر را در باره اش نشان می‌دهد: ایمان به خدا: او وقتیکه وقت نماز می‌شد از هر کاری، هر چند مهم، دست می‌کشید و مقید بود آن را در اول وقت به جای آورد. علم: روزبه هر چند تخصص اصلی اش در علم فیزیک بود و در این رشته تحقیقات ارزنده‌ای داشت؛ ولی این امراو را از پرداختن به دیگر رشته‌های علمی باز نداشت. او در فقه، اصول، کلام، تفسیر و علوم قرآنی بسیار مطالعه کرده بود.اخلاق اسلامی:او در برنامه‌ها و کارهای روزانه اش بسیار منظم و دقیق بود. و در رفتار و کردار بسیار مؤدّب و منضبط، در گفتار کم گوی و گزیده گوی شمرده می‌شد. از برخوردها و کلمات تند و دور از ادب و مطالب غیر انسانی سرباز می‌زد و هرگز غیبت نمی‌کرد. او انسانی آرام، افتاده حال و متواضع بود. در مقابل پدر و روحانیان بسیار فروتن بود و در جلساتی که پدرش حضور داشت، با احترام و دو زانو می‌نشست.لباسهای او بسیار ساده و کم قیمت ولی تمیز و مرتب بود. سالهای بسیار تنها یکدست کت و شلوار داشت. این صفت شاگردان و حتی استادان مدرسه اش را تحت تأثیر قرار داده بود. غذایش ساده و مختصر و خانه اش ساده در محله قدیمی و مذهبی خیابان ری بود. او از جسارت و بی ادبی مردم چشم می‌پوشید.
روزبه در سال ۱۳۴۷، به سبب تماس با تشعشعات رادیواکتیو در آزمایشگاه، به بیماری سرطان مبتلا شد. در سالهای ۴۸ و ۴۹ حالش رو به وخامت گذاشت. او ساعت ۷ صبح روز ۲۱ آبان سال ۱۳۵۲ در گذشت و در قم در قبرستان حاج شیخ (نو) دفن گردید.
به همین مناسبت مراسم بزرگداشتی به احترام این استاد ارجمند در سالن اجتماعات دبستان برگزار گردید که دانش آموزان به صورت مجازی و حضوری در این مراسم حضور داشتند و سخنران این مراسم مدیریت محترم دبستان، جناب آقای اکبرزاده به بیان فضایل این استاد گرانقدر پرداختند.
